Wieczór angielski / Cztery pory roku

Koncert
Cztery struny świata
Data
Miejsce
Sala Koncertowa CKK Jordanki
Wstęp
45 zł - normalny, 35 zł - ulgowy

Koncert odbędzie się w ramach projektu Cztery struny świata

Wystąpią:
Karolina Nowotczyńska - skrzypce
Toruńska Orkiestra Symfoniczna
Dainius Pavilionis (Litwa) - dyrygent
Gabriela Ułanowska - prowadzenie

W programie:
M. Richter – Cztery pory roku
E. Elgar – Serenada e-moll op. 20 
E. Elgar – Wariacje Enigma op. 36


Cztery pory roku Antonio Vivaldiego to prawdopodobnie najbardziej znany utwór muzyki poważnej. Kompozytor Max Richter postanowił stworzyć jego własną interpretację. W jego dziele można wyczuć wpływ muzyki elektronicznej, punkowej, klubowej i psychodelicznego rocka. Max Richter, będąc neoklasycystą, w przeciwieństwie do innych osób, które zajmowały się remiksowaniem muzyki klasycznej, rozłożył kompozycje na części pierwsze i od podstaw zaczął budować je na nowo. Jak sam twierdzi, odrzucił 3/4 oryginału, choć w praktyce wszystkie charakterystyczne elementy są obecne i od razu rozpoznawalne przez słuchaczy.

Serenada e-moll op. 20 inaczej Serenade for Strings to jeden z wczesnych utworów Edwarda Elgara. Została napisana w marcu 1892 roku, jednak jego publiczna premiera miała miejsce 1896 roku i stała się jedną z najpopularniejszych kompozycji Elgara. Serenada na orkiestrę smyczkową składa się z trzech krótkich części. Utwór zaczyna się powoli, po czym, tempo narasta,  utrzymując jednak całość w spokojnym tonie.

W powstałych w 1898 Wariacjach Enigma na orkiestrę dał Elgar przykład swobodnej fantazji i sporego kunsztu. Wariacje te biorą swą nazwę od wieloznaczności – tytułowej „zagadki” – motywicznej tematu głównego oraz wieloznaczności poszczególnych wariacji, które rzekomo odnoszą się do przyjaciół i znajomych kompozytora. Dzieło składa się w sumie z tematu i 14 wariacji, oznaczonych inicjałami ludzi, których kompozytor postanowił scharakteryzować środkami muzycznymi. Dominują tu wariacje liryczne, pozostałe ujęte są w tempach żywych  i wyrażone w bardzo już od siebie różniących się środkach muzycznej ekspresji, niektóre spośród nich mają charakter taneczny. Ostatnia, XIV wariacja – to wielki symfoniczny finał, oparty na kontrastach między liryką a wirtuozerią, zmierzający do potężnej, wieńczącej całość, kulminacji.


Czas trwania koncertu ok. 100 min.